บทที่ 17 ตอนที่ 17

“อย่างนั้นหรือ งั้นก็ฝากบอกพ่อของเธอด้วยก็แล้วกันว่า ในอิสตันบลู หรือแม้แต่ภายในตุรกี ไม่มีใครหล่อ รวย และเพอร์เฟ็คเท่ากับพวกฉันอีกแล้วล่ะ ถ้ามีไอ้คนๆ นั้นคงจมอยู่ใต้พื้นดินนั้นแหละฉันถึงมองไม่เห็น...”

คำพูดของคู่สนทนาเต็มไปด้วยความเหย่อหยิ่งในชาติตระกูลจนคนฟังอย่างดานีนแสนจะหมั่นไส้ ผู้ชายอะไร ทั้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ